بسم الله الرحمن الرحیم
استاد ارجمند، جناب آقای علی صبوحی عزیز
سلام علیکم
اخیراً بسیار با نظریهی تصادفی بودن همهی پدیدههای جهان و حتی زمین، کهکشانها و تمام مخلوقات عنوان میشود و این نظریهها حتی قرآن را نیز نشانه میگیرد. قرآنی که از آن کتاب شاعری مملو از تناقضات فراوان یاد میشود. اخیراً با فرد مقیدی صحبت میکردم که سالهای نه چندان دور تفسیر قرآن را مطالعه میکرده، اما ایشان اظهار داشت با مطالعهی تفسیر و شأن نزول سورهی تحریم (به خصوص آیات ابتدایی آن مبنی بر حلال کردن آن چه که پیغمبر بر خود حرام میدانسته)، قرآن را بوسیده و کلا دین اسلام را کنار گذاشته است و میگفت قرآن را سراسر تناقض میداند و دستورات قرآن را صرفاً برای بهتر شدن اوضاع اخلاقی اعراب آن زمان میداند که امروزه استناد کردن به آن منطقی نیست.
سوال اینجا است که چگونه میتوان در قبال افرادی که با مطالعهی قرآن به این نتیجه رسیدهاند که قرآن حق نیست، موضع گرفت؟ (البته به یاد دارم که در سورهی مدثر فرمودید، کسی که حقانیت قرآن را پس از مطالعه و فهم آن نپذیرد، نمیتوان برای او استدلالی آورد.) به راستی آیا در قبال چنین افرادی هیچ راهکار موثری وجود نخواهد داشت؟
با تشکر