بسم الله الرّحمن الرّحیم

سامانه پرسش و پاسخ - تدبر در قرآن کریم

سلام. خوش آمدید. پیشنهاد می‌شود ابتدا به راهنمای سایت مراجعه کنید.

0 امتیاز
391 بازدید
در سوره بقره (فسطاط) توسط (16 امتیاز)
ویرایش شده توسط

در جلسه 50 سوره مبارکه فسطاط فرمودید جعل خلیفه در زمین تکیه دارد بر استواء الی السماء؛ یعنی خداوند چون ستاد فرماندهی‌اش را در آسمان قرار داد، برای زمین جعل خلیفه فرمود؛ و فرمودید: «چون الرحمن علی العرش استوی، پس جاعل فی الارض خلیفه».

آنچه حقیر از فرمایش شما استنباط کردم، این بود که عرش خدای رحمن در آسمان است؛ یعنی به فرموده شما ستاد فرماندهی رحمن در آسمان است و خدا خودش به آسمان توجه کرد و ستاد فرماندهی‌اش را در آسمان هفتم قرار داد و زمین را افرید و جانشین خود را در زمین قرار داد تا مجرای تحقق اراده او در زمین باشد. یعنی نوع ربوبیت خدا در زمین و آسمان متفاوت است؟

در بعضی از مذاهب اینگونه بیان شده که خدا در آسمان‌هاست و امور زمین را به غیر خود واگذار کرده و خود دخالتی در امور ندارد. و از غیر خدا استمداد میکنند... در مذهب شیعه گفته شده منظور از عرش، مکان نیست؛ بلکه یعنی خداوند بر همه چیز احاطه داشته و  تدبیرش بر همه موجودات اعم از زمینی و آسمانی حاکم و رب همه موجودات است. باز در آیه دیگر میفرماید عرش بر آب است. جمع این مطالب برایم قابل فهم نیست. یعنی اعتقاد ما به ائمه، شبیه اعتقاد بت‌پرستان است؟ و خدا آیا فقط در آسمان است یا همه جا هست حتی در وجود تک تک انسانها؟ آیا حضور خدا در زمین با جعل خلیفه منافات دارد؟

 

1 پاسخ

0 امتیاز
توسط (1.7k امتیاز)

این‌که گفته شود «ستاد فرماندهی خدا در عرش است و عرش بر فراز آسمان‌هاست»، برای فهماندن استیلا و تسلط است، نه محدود کردن خدا؛ هیچ نوع محدود کردن یا قائل به محدود بودنی برای خدا در قرآن کریم و در فرهنگ دینی، مورد قبول و پذیرش نیست. حتی اگر در سورۀ ملک دقت کنید، سؤال شده: «أَأَمِنتُم مَن فِي السَّمَاءِ أَن يَخسِفَ بِكُمُ الأَرضَ... أَم أَمِنتُم مَن فِي السَّمَاءِ أَن يُرسِلَ عَلَيكُم حَاصِبًا» (ملک: 16 و 17) و در آن دو بار «مَن فِي السَّمَاءِ» (کسی که در آسمان است) آمده؛ در تفاسیر هم داریم  که منظور از «مَن فِي السَّمَاءِ» خداست. اما آیا «خداوند در آسمان است» یعنی در زمین نیست؟ خیر؛ مشخص است که خداوند محدود به هیچ جایی نمی‌شود؛ و این‌که فرمود «من فی السماء» به دلیل این است که می‌خوست از استیلا و تسلط سخن بگوید. وقتی گفته می‌شود «ستاد فرماندهی خدا در عرش است»؛ یعنی خداوند بر همه‌چیز مسلط است و بر همه چیز استیلا دارد. پس ما برای خداوند، قائل به محدودیت نبوده و نیستیم.

نکتۀ بعد این است که حال اگر خدا بخواهد که در ادارۀ امور زمین (مسائل تشریعی یا تکوینی)، به‌وسیلۀ جانشین و واسطه، اعمال قدرت کند، این هم در دایرۀ اطلاق قدرت خداوند می‌گنجد؛ نه به این معنا که آن را به جانشین واگذار کند و خودش خلع ید (دست بسته) شود؛ بلکه آن جانشین مثل یک مجرا و کانال است که آن ربوبیت پروردگار عالم را در زمین به جریان درمی‌آورد؛ و آن جانشین درواقع واسطه‌ای است که اختیار خودش و همه چیز خودش مربوط به خدای بزرگ است.

لذا من منافاتی بین این دو معنا نمی‌بینم. اگر نیاز به توضیح بیشتری دارید، می‌توانید به‌صورت مستقیم (راه‌های ارتباطی موجود در این پیوند) در ارتباط باشید؛ زیرا این موضوع، اعتقادی و مهم است.

توسط (16 امتیاز)
متشکرم استاد بزرگوار با چند بار مطالعه فرمایشات شما و پاسخ جامعتون شکر خدا ابهام  برطرف شد. خداوند توفیقاتتان را روز افزون فرماید. التماس دعا

سؤالات مشابه

سامانه پرسش و پاسخ
به سامانه پرسش و پاسخ تدبر در قرآن کریم خوش آمدید.
این سامانه محلی است برای مطرح کردن پرسش‌های مخاطبان تدبر در قرآن کریم اعم از تدبرآموزان، مربیان و مدرسان تدبر و سایر علاقه‌مندان به مباحث دینی.
پاسخ‌ها توسط حجت الاسلام علی صبوحی طسوجی ارائه می‌شود.

دسته‌بندی‌ها

677 سؤال

669 پاسخ

207 دیدگاه

2.2k کاربر

...