باسلام و عرض ادب و احترام
در آیه 28 سورۀ آل‌عمران (لا يَتَّخِذِ الْمُؤمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَولِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤمِنِينَ وَمَن يَفْعَل ذَٰلِكَ فَلَيسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيءٍ إِلَّا أَن تَتَّقُوا مِنهُم تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفسَهُ) در بارۀ «نفسه» فرمودید منظور نفس اماره و ... نیست، اما تا جائیکه من یاد گرفتم در سوره هایی که در تدبر داشتیم وبه یاد دارم هر جا کلمه نفس آمده منظور حقیقت انسان است اما چطور در این آیات سوره آل عمران نفس و ضمیرهُ به خدا بر میگردد؟
از طرفی در آیه 30 (يَومَ تَجِدُ كُلُّ نَفسٍ مَّا عَمِلَت مِن خَيرٍ مُّحضَرًا وَمَا عَمِلَت مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَو أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفسَهُ) فرمودید «نکند یواشکی بروید تحت ولایت کفار که در فردای قیامت زشت محشور شویدکه آرزو کنید کاش فرسنگ ها از خودتان دور بودید» این بیان شما خودنشان دهنده این است که نفس به حقیقت انسان برمیگردد و هُ ضمیر به حقیقت عمل زشت انسان که خداوند از همین حقیقت زشتی که از آن فراری هستند انسان را برحذر میدارد و میترساند.
