با توجه به اینکه قرآن در صدد بیان راهبردها، مبانی فکری، اصول عملی و خط مشیهاست، و ساحت تاویل و خروجی گرفتن از قرآن و جزئیات آن در انحصار معصومین است؛ چرا استفاده اکثر مسلمین جهان از قرآن، آنها را به سمت تبعیت از اهل بیت معصومین سوق نداده است؟ آیا غیر از این است که قرآن باید راهنمای به سمت مجری و مفسر خود باشد؟ پس چرا این اتفاق در اکثر جوامع مسلمان رخ نداده است؟