سلام علیکم و رحمة الله
ایمانمون رو نباید وابسته به این مطلب بکنیم که خواسته‌هامون برآورده میشه یا نه. این مقدار برای ما روشنه که جهانی که می‌بینیم، این انسان که آفریده شد، این شب، این روز، بدن ما، روح ما، این‌ها آفریدگاری بسیار مدبر و سرپرستی داره که جهان را مدیریت می‌کند و تو این شکی نیست؛ اما تو اون قسمت خواسته‌ها باید به یه نکته‌ای توجه بکنیم اینه که به مجموعه صفاتی که خدای متعال برای خودش در قرآن بیان فرموده توجه بشه .
خدا تنها صفتش این نیست که من نشستم هرچی تو بخوای برآورده کنم ، ببینیم می‌خوایم اما نمی‌شه بعد بگیم چطور پس ایمان بیاریم.
خدای متعال ربه، ارحم الراحمینه، حکیمه، شنواست، بیناست، همه مصائب ما رو می‌بینه، دردهای واقعی ما رو می‌بینه، گذشته ما رو می‌دونه، صلاح ما رو می‌دونه، در اینکه وقتی از او می‌خوایم وقتی صداش می‌زنیم این صدا بلافاصله شنیده میشه و این درخواست به درگاهش می‌رسه شک و تردیدی نیست منتها خیلی وقت‌ها ممکنه که ما با توجه به علم ناقصمون با توجه به محدودیت‌هامون خواسته‌ای رو داریم مطرح می‌کنیم یا یک مسئله‌ای رو می‌بینیم که از ابعاد دیگرش غافلیم.
یه مثال کوتاه اگر بخوام بزنم مثل این می‌مونه که بچه شما داره با همه وجود با اشک و آه و ناله از شما یه خوراکی خاصی که براش ضرر داره اما دوسش داره و خیلی کیف می‌کنه و خوشحال میشه، درخواست می‌کنه اما به خاطر مریضی که داره یا به خاطر هر مسئله دیگری مضره براش آسیب می‌زنه آینده‌شو خراب می‌کنه چون دوسش دارید بغلش می‌کنید صداشو می‌شنوید اما اون چیزی که می‌خواد بهش نمیدید، چیزای دیگه‌ای بهش می‌دید، توجهات دیگری بهش می‌کنید. اون بچه باید ایمانش به مهربونی شما اگه بفهمه یه خورده بیشترم بشه، بگه می‌دونم که این پدر و مادر منو خیلی دوست دارن و از خودم به خودم خیلی دلسوزترن اما این رو هم می‌دونم که علمشون آگاهیشون حکمتشون صلاحدیدشون از من بسیار قوی‌تره برای اینکه به این مطلب ایمان بیارم کافیه به جنبه‌های دیگه زندگی چه چیزهایی بی‌کران و بی‌پایانی که خدا به ما داده اگر اون داده‌ها رو بخواید در نظر بگیرید نداده‌ها در کنارش هیچ‌اند. بله هممون تو زندگی دنیا با کمبودها و نواقصی دست و پنجه نرم می‌کنیم این حقیقت زندگی دنیاست کسی نیومده تو دنیا که بی درد و بی مسئله ایام سپری کنه اومدیم یک دوران موقتی تو این ظرف یعنی ظرف زندگی دنیا حضور پیدا کنیم و در دل این داشتن‌ها و نداشتن‌ها خودی نشون بدیم امتحان پس بدیم و بریم سراغ زندگی اصلیمون.
