بشارت حضرت ابراهیم علیه السلام به فرزندی دانا (آن هم در سن پیری ایشان و همسرشان و با وجود عقیم بودن همسر ایشان)، از حمایت ویژه پروردگار نسبت به پیامبران الهی علیهم السلام حکایت می کند. خدا با عطا کردن فرزند دانا به ایشان، اطمینان قلبی به او می بخشد که برای انجام رسالتش یاوری حکیم خواهد داشت و راه او نیز ادامه خواهد یافت.
روشن است که ذکر این بشارت برای رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم موجب تقویت قلب ایشان است.