بر آب قرار داشتن عرش خداوند

Question

در آیۀ 7 سورۀ هود می‌فرماید: «وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ؛ ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻋﺮﺵ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺑﻮﺩ، ﺗﺎ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍم ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻰ: ﺷﻤﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ، ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺟﺰ ﺳﺤﺮﻯ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ.»

منظور از «عرش خدا بر آب بود» چیست؟ و «عرش» در این آیه به چه معناست؟

Answer 1

ترجمه تفسير الميزان، ج‏10، 224:

و اما اينكه فرمود: «وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ» جمله ‏اى است حاليه، و معناى مجموع آيه اين است كه: خداى تعالى در وقتى و در حالى به خلقت آسمانها و زمين پرداخت كه عرشش بر آب بود، و بر آب بودن عرش كنايه است از اينكه مالكيت خداى تعالى در آن روز مستقر بر اين آب بود كه گفتيم ماده حيات و زندگى است، چون عرش و تخت سلطنت هر پادشاهى عبارت‏ است از محل ظهور سلطنت او، و استقرار پادشاه بر آن محل به معناى استقرار ملك او بر آن محل است، (وقتى مى ‏گويند فلان سلطان بر تخت سلطنت دست يافت و بر آن مستقر گرديد، معنايش اين نيست كه پس از سالها جنگ و خونريزى به چهار تخته چوب دست يافته، بلكه معنايش اين است كه بر مقام فرماندهى و اداره كشور مسلط شده است). پس «استواء بر عرش» به اين معنا است كه خداى تعالى بعد از خلقت آسمان و زمين در دو روز، به امر تدبير مخلوقات خود پرداخت.