بسیاری از اسامی‌ای که امروز در مصحف شریف برای سوره‌ها می‌بینید، یک اسم تعیینی نیستند و کسی آن‌ها را برای سوره‌ها تعیین نکرده؛ بلکه سوره‌ها با کلمه‌ای که در آن سوره‌ها ویژگی داشته‌اند؛ مثلاً خاص بودند و فقط در آن سوره آمده بودند (مثل «نمل» و «نحل») یا در آن سوره تکرار شده بودند (مثل سورۀ ناس که کلمۀ «ناس» در آن چند بار تکرار شده است) به این نام‌ها مشهور شده‌اند؛ یعنی واژه‌های ویژه تبدیل به نام برای سوره‌ها شده است؛ پس تدبرپذیری هم ندارد.
بله، اگر اسمی را خدا یا پیغمبر یا اهل بیت علیهم السلام برای سوره‌ای تعیین کرده باشند (مثل «فسطاط القرآن» برای سورۀ بقره) این نام می‌تواند با محتوای آن سوره در ارتباط باشد.
