اضلال؛ یعنی به هدف نرساندن. هرکس که عملی انجام میدهد، میخواهد به هدفی برسد. اگر خداوند عمل انسان را اضلال کند، یعنی از اینکه عمل ما به هدف مطلوبش برسد، مانع میشود. حال این هدف مطلوب، میتواند در دنیا باشد، میتواند در آخرت باشد.
احباط؛ یعنی یک عمل را باطل کردن؛ یعنی انسان از این عمل اجری هم نمیبرد؛ یعنی مسألۀ اجر است.
گاهی اوقات شما عملی را با هدفی انجام میدهید و به هدف آن نمیرسید؛ این اضلال شده است، ولی اجر آن را میبرید. چون شما میخواستی به هدف برسی، اما نشد. مثلاً میخواستی انسانی را از غرق شدن در دریا نجات دهی؛ تلاشت را کردی، اما نشد و عمل به نتیجه نرسید و اضلال شد؛ اما آیا احباط هم شد؟ یعنی آیا باطل هم شد و اجری نمیبری؟ چرا؛ اجر میبری.
کفار، اعمالشان هم اضلال میشود و هم احباط میشود.