با سلام و ادب
در مورد آیه ۶ سوره مزمل (ناشئه اللیل هی .....) فرمودید آن پدید آمده در شب بسیار محکمتر است برای گام نهادن و بسیار پابرجاتر است برای دریافت سخن.
آیا میتوانیم همانطور که«قیلاً»را دریافت سخن توسط پیامبر معنا میکنیم «وطئَا» را گام نهادن یا قدم گذاشتن پیامبر در مسیر رسالت معنا کنیم؟ که با دریافت قول ثقیل آغاز میشود.
آنطور که من متوجه شدم« اشدّ وطیً»گام نهادن قول ثقیل بر وجود پیامبر معنا شده در حالیکه به نظر وطیً و قیلاً دو واژه مختلف هستند که برای یکی«اشدّ » برای دیگری «اقوم »آورده شده.
همچنین آیه بعد آیه ۷ موید هم هست که میفرماید به دلیل اینکه در روز شنای طولانی داری و با امواج زیادی برای امر رسالت در گیر هستی.و برای قدم گذاشتن در مسیر رسالت به ناشئه لیل نیاز داری.
از پاسخ و راهنمایی شما برای درک بهتر آیه تشکر میکنم.
