سلام استاد
در تدبر سورۀ حمد «بسم» را با توجه به آیۀ 1 سورۀ علق (اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ) «اقرأ، تَدبَّر، تَذَکَّر» معنا کردید. «الرحمن» را نیز با توجه به سورۀ رحمن (الرحمن، علّمَ القرآن) معنا کردید. چون «بسم الله الرحمن الرحیم» (حمد: 1) جزئی از سورۀ حمد است، با توجه به سوره چنین معنا کردید: «بخوان به نام خداوند رحمن که یکی از ویژگیهایش آموزش قرآن به شما است».
خواستم بدانم وقتی ما «بسم الله الرحمن الرحیم» را در جای دیگری، مثل غذاخوردن و...، استفاده میکنیم، «بسم» و «الرحمن» با توجه به نظر شما به چه معنا خواهد بود؟ آیا در همه جا باید به این شکل معنا کنیم؟ به نظر میرسد معنا کردن به این شکل، در غیر از قرآن مناسب نیست. در این صورت باید چگونه معنا کنیم؟