ماضی بودن فعل «ما تَأخَّر» و ناظر به آینده بودن آن

Question

به نام خدا و عرض سلام محضر استاد گرامی

فرمودید در آیه دوم سوره فتح فعل «ما تاخر» (فتح: 2) به معنی دفع ذنب در آینده می باشد حال آن که فعل «ما تاخر» ماضی است و نمی‌تواند برای آینده به کار رود اگر می خواست به آینده اشاره کند قاعدتا می فرمود ما یتاخر . چطور این اشکال با آن استدلالی که شما فرمودید قابل جمع است؟

Answer 1

سلام علیکم و رحمة الله

معنای آینده از لفظ «تأخر» استفاده می‌شود نه از زمان آن. «ما تأخر» ماضی است و به معنای «آنچه به تأخیر افتاد»؛ پس یعنی اعمال آینده.

«ما تقدم» هم یعنی «آنچه گذشت»؛ پس یعنی اعمال قبلی.