سلام علیکم و رحمة الله
در آیۀ 17 بعد از «لِنَفتِنَهم فیه» میفرماید: «وَمَن يُعرِض عَن ذِكرِ رَبِّهِ...»؛ یعنی «و هرکس از ذکر پروردگارش اعراض کند...». اگر آیه راجع به جنیان قاسط بود، در گذشته واقع شده بود و دیگر «اعراض کند» معنا نداشت. این «اعراض کند» نشان میدهد که راجع به جنیان مؤمن سخن میفرماید و میگوید جنیان مؤمن، بهوسیلۀ ایمان، اقتضای نجات را پیدا کردند؛ اما اکنون باید استقامت بورزند تا نجات یابند و ایمان تنها کفایت نمیکند. هم ایمان لازم است و هم استقامت.