ضمن عرض سلام وارادت خدمت استاد صبوحی معظم وبزرگوار
سوالی پیش اومده ممنون ومتشکرم اگه جهت روشن شدنِ مطلب توضیحی بفرمایید.
در سورهٔ الرحمن در سیاق سوم، در مرحله ای که دنیا میخواد بپایان برسه وبروَد به آخرت ،خدا یک توهّم را ازبین میبرد،که بنوعی یک تحدّی بشمار میاد.
چون در آیه ۳۳ می فرماید: یا معشر الجن والانس .....
آی جنیان آی انسانها آی کسانی که میگید جهنمی درکار نیست اگردر توانتون ،در استطاعتتون هست که نفوذ کنید در مرزهای آسمان وزمین و مسلّط بشیدو مدیریت آسمان وزمین را برعهده بگیرید فأنفذوا پس نفوذ کنید!
لا تنفذون الّا بسلطان ولی بدونید که امکان نداره در سیستم مدیریتی این عالم بتونید نفوذ کنید مگر به اندازه ای که خدا بشما تسلط بده..
سپس در آیه ۳۵ برای اینکه محکم کاری کنه که قطعاً چنین سلطه ای ندارید بیان میکند یرسل علیکما شواظ من نار....
بر فرض که خیال هم بکنید که میتونید نفوذ در اقطار مدیریتی خدا کنید یا از حدّتون بخوایید عبور کنید آنوقت بدونید در این نقطه پاره های گداخته مس وآتش برسرِشما فرودخواهد آمد..
جسارتاً من نظرم براینه که آیات ناظر بر دنیاست
واین بیان جهت تأکید عدم امکان نفوذ جن وانس به اقطار مدیریتی عالم هست و بنوعی تحدی هست بین آیات دنیا و آیات اخرت
استاد گرامی آیا صحیح هست یا اشتباه فکر میکنم؟ ..
بسیار سپاسگزارم ازاینکه وقت گذاشتید.
