در تکمیل کلام استاد علاوه مینمایم که در آداب شریعت مدیریت زمانی نماز شب به خود مومنین واگذار شده و در سنت نبی مکرم چند نوبت بیداری شب آمده نه لزوما قبل از صلوه فجر( که البته نزدیک بودن به فجردر آن فضیلت دارد) لکن در بیداری بین الطلوعین ( بعد صلوه الفجر ) و اینکه این زمان اختصاص به ذکر و یاد خدا و تلاوت قرآن دارد آیات ،روایات وسیره بزرگان شاهد آن است که رفتار کامجویانه در این وقت به شدت دور از ادب بندگی است و حال آنکه برای کسی که نماز شب خویش را خوانده قبل از فجر چنین رفتاری مخالف ادب نخواهد بود.