به نظرم می‌رسد که نباید به خودخواهی به‌عنوان یک رذیله نگاه کرد؛ بلکه خودخواهی، برآیند تمام رذایل انسانی است. قرآن کریم می‌فرماید: «وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (حشر: 9 - تغابن: 16)؛ هرکس از خودخواهی نجات پیدا کند، به رستگاری می‌رسد؛ فقط کسانی که از خودخواهی نجات پیدا کنند، به رستگاری می‌رسند.
اگر بپذیریم که خودخواهی، برآیند تمام رذائل در وجود انسان است، پس درمان آن هم با ایجاد همۀ فضائل است و محور همۀ فضائل، «توحید» است و قرآن «کتاب توحید» است. هرچه بیشتر قرآن بخوانیم، قرآن بفهمیم و تلاش کنیم که قرآن را در زندگی جاری و ساری کنیم، همان‌قدر بیشتر، از خودخواهی نجات پیدا می‌کنیم و ان‌شاءالله به خداخواهی می‌رسیم.
