آقای محمدمیثاق محمدی، زبانشناش می باشند و در یک پروژه قرآن پژوهی سه ساله، متن قرآن را از نظر گوینده و التفات خطابات مورد بررسی قرار داده اند. فرض ایشان این است که گوینده قرآن خداست و محمد صلی الله علیه و آله دریافت کننده این سخن است. در قرآن از محمد صلی الله علیه و آله، کافران، مومنان، انبیاء، فرشتگان، بنی اسرائیل و شیطان به‌طور مستقیم نقل قول شده است و محمد صلی الله علیه و آله، مردم، بنی اسرائیل و مومنان مورد خطاب قرار گرفته اند.
بر اساس بررسی ایشان، در 333 مورد برای نقل سخن از زبان پیامبر صل الله از لفظ "بگو" و امثال آن استفاده شده و تمایز آشکار بین قول خدا و محمد صلی الله علیه و آله وجود دارد. از نظر ایشان، این ساختار زبان قرآن است و خلاف این مورد انتظار نیست.
ولی در 7 مورد، تمایز بین گوینده قرآن که خداست با دریافت کننده که نبی صلی الله علیه و آله است، وجود ندارد. گو اینکه در این موارد، قرآن، سخن پیامبر صلی الله علیه و آله شده است. به عنوان مثال به این مورد توجه فرمایید. التفات از سخن محمد صلی الله علیه و آله با سخن خدا ناگهانی اتفاق افتاده است.
هود 1-2: الر کتب احکمت آیاته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر (سخن خدا) الا تعبدوا الا الله اننی لکم منه نذیر و بشیر (سخن محمد صلی الله علیه و آله)
آیا پاسخی برای این شبهه به نظرتان می رسد؟
