اولاً خداوند به‌وسیلۀ هاروت و ماروت، سحر را به سلیمان علیه السلام و «شیاطین»؛ یعنی جنیان، آموزش می‌دهد، نه فقط به «شیطان». این یک نکتۀ اصلاحی.
ثانیاً خود «سحر» که حتماً گناه محسوب می‌شود؛ یک گناه بزرگی است. این‌که کسی بخواهد با سحر عمل کند و در زندگی مردم به‌وسیله‌ی سحر خلل ایجاد کند، یک گناه بسیار بسیار بزرگ است؛ این که به جای خود، اما جواب سحر و باطل کردن سحر به‌وسیله‌ی دعاهایی که از اهل‌بیت علیهم السلام به دست ما رسیده، دیگر سحر نیست که بخواهد گناه باشد. تنها چیزی که باید توجه کنیم، این است: برخی متأسفانه دکان و بازار درست می‌کنند. در حقیقت علوم غریبه یاد می‌گیرند، بدون این‌که راه اهل‌بیت علیهم السلام را رفته باشند و صلاحیت داشته باشند و عملاً می‌خواهند با سحر در برابر سحر بایستند، این هم مجوز ندارد. ما فقط حق باطل کردن سحر را به‌وسیله‌ی ادعیه و اورادی که پیامبر و اهل‌بیت صلی‌الله‌علیه‌وآله به ما یاد داده‌اند، داریم؛ اما این‌که بخواهیم در وادی شیطان‌گرایی و سحر و جادو قرار بگیریم تا بتوانیم مثلاً سحری را باطل کنیم یا امثال این کارها، مجوز ندارد.
