بله درست است که پس از گرفتن جایزه حسرت دیگران را نمی‌خوریم؛ ولی اگر مثلا به این فکر کنیم که اگر کمی بیشتر تلاش کرده بودیم جایزه بهتری نصیبمان میشد، این خود بازهم باعث ناراحتی است؛ یا مثلا اگر به این فکر کنیم که میزان جایزه در برابر تلاش چند برابر بوده است باز هم ناراحت میشویم و حسرت میخوریم که چرا بیشتر تلاش نکردیم.
اگر در بهشت این افکار از ذهن فرد می‌گذرد که باعث ناراحتی و غم می‌شود (و طبیعتا در بهشت ناراحتی راه ندارد) و اگر نیست و شخص خود را در اوج و نهایت خوشحالی می‌یابد، درجات بهشت بی‌معنا می‌شود.
در واقع ریشه سوال از اینجا نشات می‌گیرد که گاهی به افرادی می‌گوییم که فلان کار را باید انجام داد تا به مقامات و درجات بالاتری از بهشت رسید بیان می‌دارد که ما به درجات پایین بهشت هم راضی هستیم! و این سوال در صدد یافتن بیانی است که باعث ایجاد انگیزه و مقاومت در برابر سختی ها در این گونه افراد شود.
