چرا در سوره غاشیه خداوند لفظ عمل و سعی را متفاوت برای دو گروهی که راضی نیستند و راضی هستند به کار می برند؟ «عامله ناصبه»ها هم سعی کردند برای رسیدن به مطامع دنیا؛ همانطور که «لسعیها راضیه» سعی کردند. آیا عمل و سعی با هم متفاوتند؟ در حالیکه در قرآن جاهای دیگر لفظ سعی برای انسان نه فقط مومن به کار برده شده؛ در مورد فرعون و... .
از اینکه در سعی صفا مروه این لفظ به کار می رود، این طور فهمیدم که سعی فراتر از عمل است و در نگرش قرآن ارزش دارد سعی و تلاش است. آیا می توانیم بگوئیم در سعی نیت رسیدن به نتیجه مهم است اما در عمل نه ؟
