سلام علیکم این روایت را در دو مقام قابل بررسی میدانم:
مقام اول اینکه کسی به بهانۀ علاقه به خواندن قرآن، علاقهمند به بیشتر ماندن در دنیا و در نتیجه گرفتار حب دنیا نشود؛
و مقام دوم این که بداند و امیدوار باشد که اگر در این دنیا فرصت کافی برای بیشتر قرآن خواندن پیدا نکرد، این فرصت در برزخ به او داده خواهد شد؛ مشروط بر اینکه از شیعیان قرآن و اهل بیت علیهم السلام باشد؛ یعنی تا وقتی زنده بوده، تلاش او بر بندگی خدا و پیروی از قرآن و اهل بیت علیهم السلام بوده است.