بله؛ در مواردی که مفعول مطلق، تأکیدی باشد، مانعی نیست و ما میتوانیم «اصبر صبراً» را به همین شکل تأکیدی؛ مثل «زیاد صبر کن» ترجمه کنیم و شاید از نظر ادبیات فارسی، بهتر هم باشد.
حال، اگر ما بر اینکه بگوییم «صبر کن، صبر کردنی» تأکید میکنیم، میخواهیم بهنوعی تحفظ داشته باشیم بر اینکه مخاطبمان بفهمد که ما این «صبر کردنی» را از خود قرآن استفاده کردهایم؛ لذا به این صورت ترجمه میکنیم.
اما باید توجه داشته باشیم که گاهی مفعول مطلق، تأکیدی نیست و مثلاً «مفعول مطلق نوعی» است؛ در این صورت دیگر نمیتوانیم بهوسیلۀ کلمۀ «زیاد» آن را ترجمه کنیم؛ مثلاً در «اصبر صبراً جمیلاً» نمیتوانیم بگوییم «زیاد صبر کن»؛ بلکه باید بگوییم «صبر کن؛ صبری زیبا».