سلام علیکم و رحمة الله
آیه 49 سورۀ قمر با توجه به آیۀ بعد از آن، مربوط به برپایی قیامت است: «إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ ﴿47﴾ يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾ وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ (50)»؛ یعنی ما برای هرچیزی حد و اندازهای قرار دادیم؛ اینکه عدهای مجرمانه در مقابل دین قد علم کنند، پایانی دارد و به هر حال روزی باید وارد آتش دوزخ بشوند.
بنابراین این آیه مقدمهای است برای آیۀ 50 و این هر دو اثباتی است برای جهنمی شدن مجرمین که در آیۀ 47 و 48 بیان شده است.