عرض سلام و ادب و احترام
دربارۀ راه حق نمی‌توانیم با توجه به آمار صحبت کنیم و مثلاً بگوییم که چون آمار پیروان فلان مذهب کم است، نمی‌توان گفت که حق، فقط این مذهب است؛ یا چون آمار فلان مذهب زیاد است، آن مذهب احتمال بیشتری دارد که حق باشد؛ یا چون در جهان مذاهب مختلفی وجود دارد، بخشی را جدا کنیم و بگوییم پیروان فلان مذاهب بر حق‌اند و در حقانیت راه خداوند، قائل به تکثر شویم. به نظر بنده این روش روشی علمی نیست و با استبعاد در این مسئله و گفتن اینکه «مگر می‌شود این‌همه آدم جهنمی باشند؟!» نمی‌توان دربارۀ راه حق قضاوت کرد؛ زیرا خداوند هیچ ابایی از این ندارد و می‌فرماید خداوند تمام افرادی را که تابع شیطان شده‌اند، در جهنم جمع می‌کند و ابایی از این مسئله ندارد: «لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ» (ص: 85).
پس نکتۀ اول این است که نباید برای بررسی راه حق، از طریق اعداد و ارقام و آمار و عملکرد انسان‌ها به قضاوت و نتیجه برسیم.
نکتۀ دوم اینکه می‌پذیرم که در این زمینه خلأ تئوریک وجود دارد و امروز انسان‌هایی روی زمین وجود دارند که اصلاً حق برایشان روشن نشده و نمی‌توانیم آنان را در زمرۀ کافران طبقه‌بندی کنیم. این‌ها انسان‌های ناآگاهی هستند که هنوز وظیفه‌مان را در آگاه‌سازی آن‌ها انجام نداده‌ایم، شرایط برای آگاهی آنان فراهم نشده و در نتیجه آنان را نمی‌شود مؤاخذه کرد که چرا راه کفر را می‌روید و نجات پیدا نخواهید کرد. باید اول حجت تمام شود؛ آنگاه می‌شود راجع به انسان‌ها قضاوت کرد. خود خداوند بزرگ در قرآن کریم بارها و به بیان‌های مختلف فرموده است که تا زمانی که حجت بر انسان‌ها تمام نشده باشد، بندگان را قضاوت نمی‌کند و مجازات نخواهد کرد. بنابراین وضعیت آماری کنونی را نمی‌توان شاخصی قرار داد و گفت که «بیشتر مردم زمین جهنمی خواهند بود یا با امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف همراه نخواهند بود»؛ زیرا هنوز خلأ تئوریک وجود دارد و تا وقتی برطرف نشده باشد، نوبت به چنین قضاوتی از طرف ما نمی‌رسد. قرآن کریم در سوره‌های مختلف ازجمله سورۀ مبارک آل‌عمران مشخص می‌کند که در میان همین کسانی که مسلمان نیستند، انسان‌هایی حق‌پذیر وجود دارد که اگر حق و حقیقت به آنان برسد، با کمال میل آن را می‌پذیرند. به هر حال آنچه نشان خواهد داد که چه درصدی از مردم جهان بر سبیل نجات و تابعان امام زمان علیه‌السلام خواهند بود و چه درصدی نه، آیندۀ تاریخ و عملکرد انسان‌ها -از ما که باید تبلیغ کنیم تا آن‌ها که باید تبلیغ را بپذیرند- است.
پس جمع‌بندی حقیر این شد که:
- با آمار نمی‌توان به حقانیت راه پی برد؛
- وضعیت کنونی اهل زمین با خلأ تئوریک همراه است و به دلیل آگاهی نداشتن، فعلاً امکان قضاوت مردم زمین وجود ندارد و نمی‌توان گفت که اکثر یا قریب به اتفاقشان از مسیر حق بیرون‌اند.
