سلام علیکم
آیات قرآن کریم:
- یک دلالت استقلالی دارند؛ یعنی صرف نظر از قبل و بعدشان بر معنایی دلالت می‌کنند یا قابلیت تطبیق بر معنایی را دارند؛
- یک دلالت ارتباطی دارند؛ یعنی در ارتباط با قبل و بعدشان بر معنایی دلالت دارند یا قابلیت تطبیق بر معنایی را دارند.
این آیۀ شریفه‌ای که اشاره کردید، در نگاه ارتباطی، به مسئلۀ عذاب قیامت مربوط می‌شود؛ اما در نگاه استقلالی قابلیت تطبیق بر مسئلۀ ظهور را نیز دارد؛ چه اینکه در دعای عهد از این آیه برای مسئلۀ ظهور استفاده شده است. استفاده از دلالت‌های استقلالی قرآن، در انحصار اهل‌بیت علیهم‌السلام یا کسانی است که از علوم اهل‌بیت علیهم‌السلام بهره ببرند و با اتکا به آن از دلالت‌های استقلالی قرآن کریم بهره بگیرند. بنابراین اینکه در دعای عهد از این آیه برای مسئلۀ ظهور استفاده شده است، اعتبار دارد؛ زیرا از زبان روایت و دعا به گوش ما می‌رسد (البته با توجه به اینکه سند آن را بررسی و تأیید اعتبار کرده باشیم).
اینکه از آیه‌ای که برای قیامت استفاده شده، در روایت برای ظهور استفاده شود، به نظر می‌رسد به این خاطر باشد که ظهور، مقدمۀ برپایی قیامت است. ظهور، اتفاقی است که در آستانۀ برپایی قیامت می‌افتد تا حق و عدالت بر عالم مستولی شود و شر ظلم و ظالمان به‌دست خود بشر کنده شود؛ و این‌ها جزء وعده‌های خداوند برای این عالم است. بنابراین تا قبل از قیامت این وعده‌ها محقق و زمینۀ تحقق آن‌ها فراهم خواهد شد.
مرجع ضمیر «هم» که اشاره کرده‌اید، کسانی هستند که منکر ظهور امام زمان -عجل الله تعالی فرجه الشریف- هستند.
