سلام علیکم و رحمة الله
فقر، ابتلای الهی است؛ اما به این معنا نیست که برای ریشه‌کن شدن آن نباید کاری کرد. اتفاقاً این ابتلا برای این است که انسان‌ها آزموده شوند؛ هم فقیر، در انجام وظایف خود آزموده شود و هم اغنیا نسبت به فقرزدایی آزموده شوند.
اینکه در نهایت جهان به عدالتی خواهد رسید که فقر ریشه‌کن خواهد شد، از وعده‌های دین مبین اسلام است؛ و این منافاتی با این ندارد که در زمان امام علی علیه‌السلام فقر ریشه‌کن نشد؛ چون حضرت فرصت برپایی عدالت مطلق در جهان را به‌دست نیاوردند. طبق آموزه‌های دین، برپایی عدالت مطلق در جهان و ریشه‌کن شدن فقر، پس از ظهور امام زمان -عجل الله تعالی فرجه الشریف- خواهد بود؛ و آزمون بزرگ بشریت این است که تا ظهور حضرت، تمام تلاش خود را برای از بین بردن فقر و برپایی عدالت در جهان به کار ببندد.
