با توجه به آیه 24 سوره آلعمران (ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ)، آیا این با عدل الهی سازگار است که یک نفر، بخاطر عمل محدودی که در دنیا انجام داده، برای ابد در جهنم جاودان شود؟ مخصوصا که در مورد یک لاابالی هم صحبت نمیشود بلکه صحبت در مورد موحدانی است که صاحب شریعت نیز هستند و احکام و اعتقادات درستی نیز دارند.
به صورت خلاصه آن چه حقیقی است که عدم التزام به آن باعث خلود در جهنم میشود و آیا این مساله با عدل الهی سازگار است؟