سلام وقتتون بخیر
ببخشید لطفاً منبع این سخن را بیاورید:
آیه ۱۶ سوره نوح علیه‌السلام: وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا؛ در این هفت آسمان ماه را نور و خورشید را سراج قرار داد.
سوالی که اینجا پیش می آید این است که خورشید و ماه و ستاره ها و سیاره ها و.... مربوط به آسمان اول است.
خوب چرا در این آیه فِيهِنَّ (هفت آسمان) آورده است؟ مگر ماه و خورشید در هفت آسمان هستند؟این طور نیست که مثلاً از زمین تا کیلومتر ۱۰۰۰ آسمان اول و از آسمان اول تا کیلومتر ۵۰۰۰ آسمان دوم و.... آسمان ها کیلومتری نیست.
هر چقدر که از زمین بالا رویم هنوز آسمان اول است. حتی تا ۱۰۰ میلیارد کیلومتر هم بالا رویم باز هم در آسمان اول هستیم.
آسمان دوم باطن و حقیقت آسمان اول است همانطور که آسمان سوم باطن آسمان دوم است و.... عرش حقیقت آسمان هفتم است
مثل قرآن که اهل بیت فرمودند قرآن هفت باطن دارد.
طبق طبق بودن آسمان به این معنا نیست که مثل پوسته های پیاز روی هم باشند.
باطن آسمان اول عالمی بسیار عظیم تر از خود آسمان اول است چراکه باطن عظمتش از ظاهر بالاتر است زیرا موانع و حجاب ها در آنجا کمتر است.
باطن آسمان سوم ناب تر از باطن آسمان دوم و.....
با این نگاه تا هر جا که آسمان اول است باطنی به نام آسمان دوم و سوم و... هم هست.
با اینکه ماه و خورشید در آسمان اول هستند اما در هفت آسمان باطن دارند.
اگر ماه در آسمان اول نور است در تمام آسمان ها ماه نور است اما در آسمان های بعدی به تناسب آسمان بعدی که حقیقت باطنی آسمان اول است.
