منظور از «اَداءٌ اِلَیهِ بِاِحسانٍ» در این آیه این است که در مقابل آن بخشیده شدن، باید عوضی داده شود؛ یعنی شخص قاتل که از جانب اولیاء دم، مورد عفو واقع شده، عوض آن عفوی که آن‌ها نسبت به ایشان داشته‌اند، باید با احسان، مبلغی را به‌عنوان عوض مالی پرداخت کند. آیه تصریحی به دیه یا یک مبلغ مشخص ندارد؛ اما برخی از مفسران، آن را بر دیه تطبیق داده‌اند. بنده خودم دربارۀ این‌که آیا «اَداءٌ اِلَیهِ بِاِحسانٍ» را می‌شود بر دیه تطبیق داد یا خیر، تحقیق کاملی ندارم؛ ولیکن این حتماً یک عوض مالی است که از روی احسان باید به آن عفوکنندگان و اولیاء دم که شخص قاتل را بخشیده‌اند، داده شود.
