آیا باطل با حرام فرق میکند؟ وقتی خداوند در آیۀ دوم سورۀ مجادله (الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَائِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنكَرًا مِّنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ)، ظهار را باطل اعلام میفرماید، یعنی بعد از این دیگر اگر مردی این سخن را به همسرش میگفت، دیگر همسرش بر او حرام نمیشد؟