سلام علیکم و رحمة الله
مهمترین مصداق پناه بردن به پروردگار، عمل کردن به دستورات او است؛ از گناه دوری کردن؛ به واجبات روی آوردن و فاصله گرفتن از غفلت است. عمل انسان زمانی میتواند مطابق رضایت خداوند باشد که قلبش با خداوند همراه باشد؛ لذا پناه بردن باید در قلب نیز اتفاق بیفتد؛ و برای اینکه پناه بردن در قلب اتفاق بیفتد، باید به زبان هم اتفاق بیفتد. با پناه بردن زبانی، به یاد خود میآوریم که باید در پناه او باشیم. درنتیجه قلبمان همراه میشود. وقتی قلبمان همراه شد، ارادهمان هم شکل میگیرد و میتوانیم در عمل هم به خدای بزرگ پناه ببریم.
اینها مصداق تفسیر یا سخن گفتن خارج از آیات قرآن کریم نیست؛ بلکه همان خط مشیی است که از قرآن در زندگیمان استفاده میکنیم.
انشاءالله که موفق باشید.