چگونه میشود میان پدر و مادر و فرزندان همدلی ایجاد کرد؟ چطور میشود وقتی فرزند، دچار خطا میشود و راه نادرستی را میرود، باز هم صبر و همدلی کرد؟ قبل از خطا، حین خطا و پس از خطای او چطور میشود همدلی را حفظ کرد؟ چطور میشود در این وضعیتها حمایت از فرزند را حفظ کرد؟ برخی فرزندان این گله را دارند که ما خطایی مرتکب شدهایم و این خطا مدام به رخ ما کشیده میشود و گویی فضای بیاعتمادی نسبت به ما در خانواده شکل گرفته است.
به نظر میرسد خانوادهها از نظر صمیمیت با فرزندان و دوستی با آنها ضعف دارند و آن را یاد نگرفتهاند. لطفاً در این باره راهنمایی بفرمایید.